|home|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|column|zoek| Hagaz!ne Verborgen Stad  een reis door onbekend Den Haag met Stroom en Architectuurwerkplaats De Ruimte 16 november 2002 Van de elektriciteitscentrale aan Constant de Rebecqueplein is nog slechts 1/5 deel in gebruik terwijl de 50 MegaWatt makkelijk wordt gehaald. De ruimte die over is zou prima kunnen dienen als discotheek waar Den Haag al zo lang op zoek is naar een gunstige lokatie. Het ligt volkomen vrij, met slechts enkele woningen dichtbij en prima openbaar vervoer (tramlijn 11) ... Eerst verdwijnen we met z'n allen onder de grond in een luik dat je nog niet eerder zag ...  ...om vervolgens een stukje verderop in een plantsoen weer boven de grond te komen ... het is het rioolgemaal bij Westeinde Ziekenhuis waar alle regenwater van Den Haag wordt bemaald. Doordat het geheel met een computer verbonden staat met het stadhuis is de locatie normaal onbemand. Het oudste gedeelte bestaat al sinds 1880 en de machinisten woonden hier op het terrein. Achter 'de Blauwe' heerst een volkomen rust. Er is niets van verkeer te horen. Achter het voormalige krakersbolwerk ligt een boerderijtje uit 1617 dan nu tuinhuis is en wordt bewoond door onze gids. Het gebied omvat 500 x 200 meter dat volkomen autovrij is en door ecologische projecten wordt beheerst ... Als we voor een gesloten hek staan, bieden deze twee pientere knaapjes een oplossing ... ... gewoon door het hek waar een spijl uit is verdwenen. Zij weten wel waar we moeten zijn en brengen ons er heen ...  Via de spijlen belanden we in de Waterspin een ecologisch wooncomplex. Waswater wordt hier gerecycled door een rietvijver gepompt en opnieuw na zuivering weer als waswater aangeboden. Twee kinderen lopen er in hun eigen territorium. De wasmachines staan in een aparte ruimte waar je het gebruik op een lijstje in moet vullen en dan krijg je de rekening thuis.  Appels, kiwi's, kruiden, tomaten, noem maar op alles van eigen bodem. De familie Pander had er hun woning en fabriek. Nu wonen er 135 mensen en zijn er 15 bedrijfjes waaronder fotostudio's, pianohersteller, ateliers en studentenhuizen. Architecten uit de Blauwe Aanslag heten nu nu Dak voorheen Scala en zijn gevestigd in de Oudemolstraat. Hadden in het houten gebouwtje hun eerste archtitectenkantoor in de tuin van de Blauwe Aanslag. Bewoners moeten wel meedoen om erbij te betrekken. Vergaderen, tuin bijhouden, vuilcontainers wegrollen. In de 13 jaar dat het nu bestaat heeft nog niemand opgezegd.  De locatie van de Emmausgangers, een organisatie die zich bezig houdt met het hergebruik van artikelen, was een kerk en ook alweer een krakersbeweging 20 jaar geleden.  Dan blijken we de inmiddels wereldberoemde Tramtunnel in te gaan met name de 1250 meter lange autotunnel. Als alles in oktober 2004 gereed is gekomen gaat de tram er al bij station Den Haag Centraal de grond in. We gaan drie etages omlaag.  Terwijl wij op laag 'min één' lopen horen we Sinterklaas boven langs komen. Door het ontluchtingsrooster zien we de Zwarte Pieten pepernoten strooien en uitdelen aan de kinderen.  Door de Kissemstraat gaan we een deur in het gebouw De Passage in. Nooit geweten dat zo'n groot deel van De Passage zo lang leeg staat ... De verraste bezoekers van het V&D-restaurant op de achtergrond moeten met grote ogen naar het anders zo saaie uitzicht van de daken nu naar de wandelaars op het dak van de Haagse Passage hebben gekeken ... En helemaal dat er door een dame in chique zwart gedichten werden gedeclameerd ... (filmpje) Na de experimentele elektronische muziek met behulp van een fietswiel, timmermansgereedschap, een elektrisch harmonium en slag en vaatwerk verlaten we de Passage om met bakfietsen naar het volgende punt te worden vervoerd. Het is verraasend om in zo'n vervoermiddel langs de chique Bonnetrie te rijden ... (filmpje) Bij Seta Fiori een zaak in allerlei kunstbloemen en etalagesnuisterijen treffen we op de binnenplaats Klaske Havik tegen die allerlei boeiends weet te vertellen. Bij de stenen opbouw waar nu tegels en hout liggen een ingang zit ... En dat alle panden via onderaardse tunnels met elkaar verbonden zijn om ongezien in de verschillende panden afspraken te kunnen maken. Ook ons vorstenhuis wordt hier genoemd. Via het Venduehuis dat tegenwoordig ook panden veilt, komen we in de Juffrouw Idastraat. In de schuilkerk op de tweede etage krijgen we te horen dat er wel zeventig van dit soort kerken waren doordat de Grote Kerk in 1666 de beeldenstorm meemaakte en het ter kerke gaan werd verboden. De oud Katholieke kerk is een enorme verrassing: zo groot en in perfecte staat achter de gevels verborgen ... Dan gaat het naar een diepteput in onze reis naar de Verborgen Stad; de atoomschulikelder onder het Buitnehof ... Laten we hopen dat we die nooit hoeven te gebruiken. Er staat 50 centimeter water in en een enkeling met maat 42 van schoen is uitverkoren er met lieslaarzen aan en voorzien van een zaklantaarn naar het onbekende af te dalen. Het is alsof je in zinkend schip terecht bent gekomen met kooien en houten tafels die allemaal aan verrotting onderhevig zijn. Denken onze bestuurders nu echt dat dit in tijd van nood voor wie dan ook soulaas biedt? (filmpje) Een korte tussenstop bij Stroom aan het Spui levert een ministepje op waarmee we na een kleine oefening stuk voor stuk als blije kinderen de enorme parkeergarages onder het muziek en danstheater doorrijden ... Het is een surrealistisch gezicht al die volwassenen op die kleine wieltjes te zien voortbewegen ... (filmpje) We zouden heel diep en heel hoog gaan. Helaas gaat de bestijging van Zürichtoren niet door. De beveiliging is zo afgesteld dat een onderbreking van de apparatuur niet wenselijk is. Eigenlijk komt het ons wel goed uit omdat we toch wel wat hongerig zijn geworden. De stepjes leveren we op het Spuiplein weer in, waarna we weer richting Passage vertrekken ... Maar nu het roemruchte, maar volkomen vervallen Hotel du Passage. Daar zijn al sinds de middag koks bezig een bijzondere maaltijd voor te bereiden. Daar in de glorievan weleer genieten wij van onze verdiende maaltijd ... ... terwijl de sexy bediening de verschillende gangen zowaar warm aan de vele tientallen gasten opdienen vallen de vele enthousiaste verhalen als een waterval over ons heen. Het kan gezegd worden dat een waarlijk avontuur in het anders zo saaie Den Haag werd beleefd. |home|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|column|zoek| Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ... Hagaz!ne: altijd wat nieuws! Bijblijven?