HAGAZ!NE
column2003
Hagaz!ne telt inmiddels 700 adressen op de mailinglist. Slechts drie ontvangers van het maandelijkse e-zine gaven er in 2003 de brui aan, overigens niemand in 'onze overzeese gebiedsdelen' Canada, Florida, Curaçao, Argentinië, Nieuw-Zeeland, Australië en China. Dus we gaan goed.
Terwijl mannen van de HTM ondergronds doorploeteren aan een droge Tramtunnel (je leest het goed; geen Tramtanic!) weten zij ook bovengronds hun mannetje te staan. Een enkele keer op een kruispunt iets te vroeg maar dat kwam natuurlijk door het enthousiasme waarmee aan dit door veel Hagenaars ongewenste project wordt gewerkt.De afbraak van sommige delen van de stad gaat onverminderd voort. Den Haag Zuid-West, Duindorp, Transvaal en zelfs een stukje Benoordenhout (Shell) noem maar op. Soms staan gebouwen (Zwarte Madonna, Justitie, BZK) amper twintig of dertig jaar te wennen aan hun omgeving of ze worden alweer neergehaald. Andere gebouwen zouden allang zijn gesloopt als daar niet steeds opnieuw een creatieve uitvlucht voor gevonden werd, zoals bij de Blauwe Aanslag. De druk van projectonwikkelaars neemt hierbij gestaag toe. Eén heeft zelfs de euvele moed een ontwerp in te dienen dat het historische Panorama Mesdag van haar noodzakelijke daglicht ontneemt. Dat gaat zelfs onze burgervader te ver die hier een stokje voor steekt. Een ander stokje breekt 'de Deet' later op als hij een pintje neemt met een wel heel enthousiaste ADO-fan die ook zijn Kleine Jan laat meegenieten. Dat gaat de Deet opnieuw te ver en hij dient tegen beiden een aanklacht in.
Terwijl elders in de stad kantoorgebouwen leeg staan, verrijst in het Benoordenhout een compleet Manhattan. Een enkele keer vliegt de vlam in de pan en spreken de media van een kolossale brand waarbij hele wijken worden afgezet. Ter plekke blijkt er slechts sprake te zijn van een binnenbrandje in een in aanbouw zijnd hotel. Van binnenbrandjes daar zullen we straks meer van horen als in het nieuwe jaar ook in de eetzalen van bejaarden- en verzorgingshuizen niet meer gerookt mag worden en ouderen hun 'pafke' stiekum gaan opsteken.
Net als in voorgaande jaren vonden ook in 2003 de volgende evenementen voor het laatst plaats: de Haagse Paardendagen, de beeldententoonstelling aan het Lange Voorhout, de IJsbaan op de Hofvijver, Koninginnenach. Dus in 2004 zien we deze weer met blijdschap tegemoet.
Inspraakprocedures floreren als nooit tevoren. Terwijl op een enkeling na niemand van de bewoners langs de Laan van Meerdervoort de komst van Randstadrail met blijdschap tegemoet ziet en daar op inspraakavonden ook redenen voor aanvoert, wordt het project - met meerderheid van stemmen in de Haagse Gemeenteraad - gestart met wat gesputter en gereutel van de kleinere partijen op de achtergrond. Daar doet de HTM nog een schepje bovenop door in het door opbrekingen bijna volkomen braak liggende Den Haag de dienstregelingen van alle tramlijnen om te gooien. Men moet hebben gedacht: probeer nu maar eens een actie te ontketenen tegen zo'n veelheid van ellende.
Daar heeft een slimme ondernemer met gevoel voor het milieu toch wat op gevonden: de Ooievaart. Zich niets aantrekkend van de complete chaos in de Haagse verkeersafwikkeling stampen de antieke platbodems mooi van het ene centrale punt naar het andere. Zoals van Den Haag Centraal naar het strand van Scheveningen en weer terug, inclusief jengelende kinderen met schepjes, emmertjes en zand. Voorwaar de Ooievaart vaart een glansrijke toekomst tegemoet als wij dat willen. Maar dan moet het strand natuurlijk wel betaalbaar blijven. Want ook hier heeft ons gemeentebestuur aanvankelijk iets tegen gevonden. Na een fantastische zomer en dito omzet voor de strandtenthouders dacht men: hier kunnen we mooi een zandkorreltje van meepikken. En men vatte het plan op om in vijf jaar tijd de pachtgelden te verdubbelen: elk jaar een verhoging van 20%! De verkoop van strandtenten steeg spontaan toen dit bekend werd en men bond gelukkig in.Het Haagse uitgaansleven daar heeft zelfs ons gemeentebestuur problemen mee. Jongeren zien Rotterdam en Amsterdam dan ook meer hun peace of cake. Steeds doemt een mogelijke locatie op voor een disco waarna daar vlak achteraan zich weer een bezwaar aandient. Zoals dat getalm rond de leegstaande etage boven C&A. Dat werd wethouder Bruins te gortig en hij riep: hier moet een feesttent komen; de beuk erin! En het complete complex, inclusief de aan de achterzijde bevindende overdekte markt ging plat. Gelukkig dat de Markthof uit twee delen bestaat, gescheiden door een straat met erboven liggende koopflats, want anders bestond dat voor Europa unieke concept ook niet meer! En ... waakzaamheid blijft geboden!
Maar Den Haag kent ook nog zijn kunsten, zelfs een eigen songfestival. Crossing Border is weer back in town en doet wereldwijd van zich spreken. Evenals de dichters die hangend in bomen aan het korte Voorhout hun teksten declameren hetgeen een surrealistisch beeld te zien geeft. En kunst die zich absoluut in onze stad thuis moet voelen namelijk kunst, gericht op wijken die zich in een sloopfase bevinden en die de meest originele concepten oogst. Zoals het op grote hoogte zwevende restaurant met zicht op de sloopwerkzaamheden. En kunst over het Haagse verleden waarin de Puch een rol speelde.
En terwijl een weerbarstige bejaarde onder een spoorbrug zijn verboden peuk opsteekt, een helikopter van Politie Haaglanden boven de kerstbomenjachtvelden wiekt, de goed getrainde en extra ingezette politieagenten de stad verdedigen tegen illegale vreugdevuren en de Archimedesstraat een tijdelijke opvang voor buitgemaakte kerstbomen is, groet een voldane schrijver dezes je met het vooruitzicht dat 2004 weer zo'n jaar wordt waarin positieve Hagenezen de aandacht vestigen op de negatieve ontwikkelingen van onze eigen stad en er iets aan doen.
Proost.
Niek
|start|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|column|gisteren|
Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ...
Hagaz!ne: altijd wat nieuws!