NIEK'S COLUMN Japie 'Japie het huis uit, of ik!' Met deze boude uitspraak wordt Lida geconfronteerd als ik het echt niet meer zie zitten met 'onze papegaai'. Dat het zover moest komen hadden wij nooit kunnen denken. Maar als je papegaai gaat bepalen of je eigen vrouw de kamer uit mag of niet dan zijn voor mij de rapen gaar. Lida kan alleen nog maar naast de kooi van Japie gaan zitten en hem vertroetelen. Ik word daar ook wel voor uitgenodigd, maar op het moment dat ik hem op zijn aangeboden kopje wil kroelen en mijn vingers de tralies passeren, haalt Japie meedogenloos uit met zijn scherpe snavel. Ik kan de afwas gaan doen en Lida mag naast Japie gaan zitten om hem te verwennen. Ik had me toch iets anders voorgesteld van het huwelijk.  Op een zeker moment is het in huize 't Hart aan de Loosduinsekade net een dierentuin. Hamsters, een schildpad (Stoffel), drie poezen (whisky, Sherry en Rosé), een konijn (Sammy) en een papegaai. Japie noemen wij onze geelvoorhoofd Amazone en we kochten hem via 'een kleintje' uit de Haagsche Courant. 'Zo leuk een papegaai; zeker als hij praat', zeiden wij tegen elkaar. Praten deed hij niet, maar schreeuwen … Toch ook maar even een boekje gekocht over papegaaien. Dat kun je eigenlijk beter eerst doen. Maar Japie is er nu eenmaal. En hoe! Hij hecht zich duidelijk aan een vrouw. Lida kan echt alles met hem doen en ik echt helemaal niets. Als Lida de kamer uitgaat, krimpt Japie ineen en zet het op een schreeuwen, dat wil je niet weten. Oorverdovend oerwoudgekrijs en wel zo hard dat Lida weer snel terugkomt.  Ook wat papegaaien leuk vinden volgens het boekje, vindt Japie helemaal niet leuk. Een plantenspuit op hem richten zodat hij kan douchen onder de fijne waternevel. Hij vindt het verschrikkelijk. En als Lida en ik het allebei niet meer kunnen harden, gooien wij een doek over de kooi. Maar wat zich dan voltrekt is zo zielig. Japie kan namelijk ook huilen en met dat huilerige geluidje kijkt hij met een donker kraaloogje onder de doek door. Dat is niet om aan te zien, zo zielig. Dus de grote stap genomen: Japie het huis uit en niet Niek.  Van een vriend krijgen wij een oude kooi om Japie in te vervoeren. De roestvrijstalen kooi is nog zo goed als nieuw en kunnen wij waarschijnlijk nog wel verkopen. Wij gaan er vanuit dat Japie gewoon een slechte jeugd gehad heeft waarin hij door kinderen is gepest. En om te voorkomen dat Japie opnieuw in een gezin terecht komt, besluiten wij hem te schenken aan de dierentuin. Wij denken aan de Louisehal van Dierenpark Wassenaar waar talrijke vogels volgens ons een prima bestaan hebben. Daar mag Japie oud worden. Een telefoontje is snel gepleegd en Japie kan op eeuwige vakantie in het Centerparcs voor vogels in Wassenaar. Daar kunnen wij hem zo vaak opzoeken als wij maar willen, dachten wij.  Telkens als wij een bezoek willen brengen aan Japie, blijkt hij volgens de administratie nog in quarantaine te zitten, heel gebruikelijk bij nieuw aangekomen vogels. Dat duurt meestal twee weken tot een maand en dan mag hij bij de andere vogels worden geplaatst. Maar het is nu al drie maanden geleden en Japie is nog steeds niet tussen de andere vogels te zien. Waar is Japie gebleven? Wij willen Japie zien. Bij kapper Rijk – zo lang geleden is dit al – kom ik aan de praat over onze ervaringen met Japie en het Dierenpark Wassenaar. Daar zit toevallig ook een chauffeur die vaak voor Dierenpark Wassenaar ritjes rijdt en die het verhaal met interesse aanhoort. Hij komt met een verrassende verklaring waarom wij Japie maar niet te zien krijgen. Er werden zo vaak vogels aangeboden aan het dierenpark dat deze daar niet meer konden worden geplaatst. Zij werden daarom aangeboden op de toenmalige vogelmarkt in Loosduinen!  Naar Dierenpark Wassenaar zijn wij nooit meer gegaan. Niet dat wij ze daarmee 'hadden' want niet lang daarna is het Dierenpark voor goed gesloten. Wij hebben er nog vaak aan moeten denken of Japie opnieuw in een gezin is geplaatst. Als hij slim was, hield hij op de vogelmarkt zijn kop totdat hij weer een nieuwe eigenaar had. Want dan kon hij misschien met meer succes opnieuw proberen de vrouw des huizes te versieren.    Niek Eerder verschenen columns Écht niet te filmen! in druk verschenen en te koop  in de betere boekhandel Zie ook www.de4vandenhaag.nl |start|nu|wijk|kunst|gadgets|specials|column|vind| Kritisch Haags, online beelden, kunst en cultuur, roddels, gadgets and ideas  HAGAZ!NE: altijd wat nieuws! keep in touch