Niek's Artiest
COLUMN‘Van nu af aan bent u artiest’, zegt de jongeman achter de Back Stagebalie van Crossing Border in het Mercure Hotel. Even ben ik met stomheid geslagen. Hij reikt mij een polsbandje uit, legt uit waarvoor het dient en wil het ook nog wel bij mij omdoen. Er hoort een envelop met inhoud bij (de Crossing Border krant, diner- en consumptiebonnen, after party toegangskaart etc.). ‘En ‘for the record’ graag even een foto bij de vleugel’, voegt hij er nog aan toe. En als een echte artiest zet ik mijn zonnebril weer op die volgens afspraak met mijn medeartiesten straks ons criminele artiestenuiterlijk moet onderstrepen.
Het begon allemaal toen ik pas zeven jaar was in de achtertuin in de Van Bylandtstraat waar mijn broertje Paul en ik onze ultieme slapstick ‘Jan en Piet’ opvoerden voor alle kinderen uit de buurt. De beste vriendjes en vriendinnetjes in de tuin (groupies avant la lettre) en kinderen uit de straat (het publiek) op afstand op de balkons en uit de ramen om ons heen. Toegejuicht werden we als ik weer over mijn eigen benen struikelde nadat Piet als luitenant mij een opdracht tot marcheren had gegeven. Toen voelde ik al wat succes was. Het geklap en gejuich smaakten naar meer … Zal het vanavond weer …? Het speelt door mijn hoofd, maar niet voor lang.
Twee klerenkasten in bomberjacks Tinus en Maus zijn mijn bodyguards voor vanavond. Het wachten is op de aso zwarte four-wheel-drive-limousine die ons een spectaculair entree gaat bezorgen. Kanaal7.com heeft Serge Bosman bereid gevonden het geheel aan elkaar te praten. En echt waar, als hij iets aankondigt dan kan het eigenlijk niet meer stuk. Hij presenteert ons dan ook als de hoofdact van het Crossing Border Festival die de suffe sfeer van het schrijven in één klap wegvaagt. Crossing Border is het platform waar Adriaan Bontebal, Boozy, Karel Kanits en Niek ‘t Hart ‘De 4 van Den Haag’ inhoud gaan geven.
Het aanstormende publiek klapt, joelt, juicht en schreeuwt als de Blazer deinend de stoepen van het Spuitheater op dendert. De deuren zwaaien open en de bodyguards maken ruimte voor hun voorname passagiers. Als eerste wordt sexy lady Marieke licht als een veertje door Tinus van de voorbank getild en op straat gezet. Dan opent Maus een van de zijportieren waar kauwgomkauwend Kanits met mobieltje uitstapt, gevolgd door Boozy, ’t Hart en Bontebal allen met zwarte zonnebrillen op in donker pak druk in de weer met hun mobieltje, op Bontebal na dan. Het publiek klapt, juicht en joelt door elkaar heen. Deze gasten moeten het wel hebben met zoveel belangstelling. Vet gaaf als je zo’n entree kunt maken … Ik voel me artiest. En ik heb alleen maar dertig columns van mijn website Hagazine verzameld tot het drukwerkje ‘Écht niet te filmen!’. Het is dan ook heel comfortabel om mee te deinen op het succes van de andere drie. ‘Hard zacht, hard zacht’, noemt Boozy dat die net als Adriaan al met gasten als Jules Deelder en Sjaak Bral op tournee door Nederland is geweest.
‘Ik vind het echt leuk met die gasten’, zegt Bontebal tegen Wim de Bie die ons interviewt voor zijn Bieslog naar aanleiding van ons optreden op Crossing Border. ‘Eg kikkûh’!, noemt Boozy het en Kanits houdt van de onderkoelde manier van humor die alle vier gebruiken. Het is aan de vooravond van de Dagvaarding op het IJspaleis. Daar worden de tot dan toe via opsporingsposters gezochte 4 van Den Haag voorgeleid aan de wethouder van cultuur Else van Dijk-Staats.
Fabian Paagman heeft er een heus feest van gemaakt op de begane grond van de Bibliotheek waar zijn tweede Haagse vestiging pas is geopend. In aanvulling op wat hij met zijn boekwinkel aan de Frederik Hendriklaan deed, met zelfs handboeien en een politiezwaailicht in de etalage, is er muziek, hangen er ‘De 4 van Den Haag’-posters op A0-formaat en is de directe omgeving met rood koord afgezet. PR-man Ralph van Hessen die zo’n beetje het hele Bankaplein beheert, werpt zich vanuit het niets op als interviewer en conferencier. Hij dicht wat af voordat hij De 4 aan het woord laat. Dan heeft Frans –Theo Niemeijer ook al een woordje gedaan en heeft hij de eerste boekjes officieel aan wethouder Else van Dijk Staats overhandigd. Rosse champagne en groengele hapjes maken dat het gebeuren echt Haags feest is. En dat allemaal ter ere van De 4 van Den Haag en hun 4 boekjes!
Dan worden we aangekondigd. Als ‘the men in black’ dalen we informatie via de roltrap af en dreigend komen we op, dwars door het toegestroomde publiek heen. Slimme antwoorden op voor de hand liggende vragen wisselen elkaar in snel tempo af. Het begon allemaal dat Kanits Bontebal belde die hem adviseerde Boozy te bellen. En Boozy ontmoette Karel Kanits in het Paleis van Justitie waar hij was vanwege verbaal geweld. Kanits zat er omdat hij ‘met zijn poten niet van de kinderboeken af kon blijven’. Ook ik ontmoette hen daar natuurlijk ‘vanwege het hacken van de website denhaag.nl’ dat toevallig wel de gemeente Den Haag betrof. Gejoel en geschreeuw als de heren uit hun werk voorlezen. Werk waardoor ik wel als artiest word gezien. En dat wilde ik toch altijd al worden?
Optredens in Pulchri, straks Haganum, Het Paard … ‘En plein publique’ bij de Turkse bakker word ik gevraagd mijn eigen boekje te signeren ... De media kunnen niet meer om mij heen …
Dat had ik op zevenjarige leeftijd als struikelende minisoldaat in onze achtertuin van de Van Bylandtstraat toch nooit kunnen denken?
Niek
Écht niet te filmen!
in druk verschenen
en te koop in de betere boekhandelZie ook www.de4vandenhaag.nl
|start|nu|wijk|top 5|internet|agenda|kunst|idee|specials|column|vind|
Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ...
Hagaz!ne: altijd wat nieuws!