Niek's
COLUMNBuurman
’s Avonds om halftwaalf gaat de bel. Voorzichtig doe ik open en kijk wie er voor de deur staat want je weet het nooit in deze tijd. Het blijkt een keurig uitziende Hindoestaanse man. Hij stelt zich voor als de overbuurman van nummer 223 en toont daarbij zijn bos sleutels. Ik geef hem een hand en denk nog dat ik die sleutels in bewaring moet nemen of zo, maar dat is niet het geval. Nee, hij komt net thuis van zijn werk en hoort dat zijn vader is overleden. En daar moet hij nu meteen naartoe in Rotterdam, maar hij heeft geen contant geld. Of ik € 18,50 aan hem kan lenen dan krijg ik het morgen direct terug. ‘Maar waarom wappert u met uw sleutels?’ ‘Om te laten zien dat ik de deur kan opendoen aan de overkant’, antwoordt hij ietwat bevreemd.
Ik sta die man aan te kijken en denk, hier klopt iets niet. Dan zegt hij: ‘U kunt wel even met mij meelopen naar de overkant’. ‘Waarom zou ik dat doen?’, vraag ik hem. ‘Dan kunt u zien dat ik daar echt woon’. ‘Ik ben helemaal niet van plan om met u naar de overkant te lopen. Maar ik ga u ook geen geld geven want ik vind het allemaal nogal vreemd’. ‘U krijgt het echt van mij terug hoor morgen’, probeert hij nog. Hij kijkt daarbij zo zielig dat ik denk, stel je voor dat het echt waar is. ‘Waarom komt u helemaal naar mij toe en probeert u het niet direct naast u?’ ‘Daar is niemand thuis’, antwoordt hij. Ik twijfel nog steeds. ‘Wacht u hier even, ik ga het even aan mijn vrouw vragen.’ En meteen als ik naar binnen loop kijk ik achterom of hij niet stiekem naar binnen glipt. Ik vertel het in één zin en wel zodanig dat Lida ook meteen ‘niet doen’ adviseert.
Als ik weer aan de deur sta, zeg ik hem: ‘Mijn vrouw vertrouwt het ook niet. Kunt u zich legitimeren?’ Nee, dat kan hij niet. ‘Het spijt mij maar ik vertrouw u niet en ik ga u geen geld geven’, is mijn harde besluit. Hij zet grote ogen op van verbazing en ik voel mij nu echt schuldig. Ik haal mijn schouders op en zeg: ‘Probeert u het maar ergens anders. Misschien dat zij u wel meteen geld geven’, en ik sluit de deur, de man in verbijstering achterlatend.
Stel je voor dat het toch waar is, speelt het daarna steeds door mijn hoofd. Ik voel mij echt lullig. Weet je wat; misschien heeft hij de buurman rechts ook benaderd. Ik zal het hem morgen vragen.
Het komt er niet van dus stuur ik hem maar een mailtje. Of zij ook die nogal vage Hindoestaan aan de deur hebben gehad 's nachts om halftwaalf met het verhaal dat zijn vader was overleden en wat zij met hem hebben gedaan? Maar daar krijg ik niets op terug.
En vandaag begrijp ik waarom. Ik hoor van Lida dat de buurman erin gelopen is en de man € 18,50 heeft geleend en niet terug gekregen.
Of ik hem niet even had kunnen waarschuwen …
Niek
Écht niet te filmen!
in druk verschenen
en te koop
in de betere boekhandelZie ook www.de4vandenhaag.nl
|start|nu|wijk|kunst|idee|specials|columns|vind|
Kritisch Haags, kunst, gadgets, roddels,
achterklap ...Hagaz!ne: altijd wat nieuws!
