|home|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|columns|zoek|
Niek's
COLUMN
Crèches

Herken jij ze ook meteen de dames op leeftijd in de niemendalletjes van jurken? Je haalt ze er zo tussenuit. Vooral wanneer ze zijn opgenomen in een bejaardentehuis. Dan kopen ze hun jurken namelijk tijdens de 'in house' modeshows van minder goed lopende kledingzaken. Ze zijn meteen te herkennen, de 'oudjes', omdat ze in die flodderjurkjes sterk op elkaar lijken. Een soort uniform van het huis dus. 
Als zoon van een van de bewoonsters van zo'n tehuis erger ik me eraan. Het bejaardengedrag. Het is een soort code waaraan vele bewoners meedoen. Futloos scharen zij zich aaneen in de centrale hal van het verzorgingstehuis. Een starende kring van onbetaalde portiers. Lusteloos zittend en kijkend naar de ingang, wachtend op wat komen gaat. 

Enthousiast begroet ik hen als ik met mijn kinderen binnenkom. Elke keer weer. En telkens komt er geen reactie. Wat erger ik me hieraan. Dit gaat zo niet langer. Beseffen ze dan niet dat ze met die passiviteit toegeven aan de aftakeling? Geen contact meer hebben met de wereld en het dagelijkse leven buiten het tehuis is langzaam afscheid nemen. 
Kwaad loop ik met m'n kinderen op hen af en zeg nogmaals met luide stem: 'Goedenavond dames! Als ik goeie avond zeg en naar u zwaai, verwacht ik dat u terugzwaait!' Ik doe de televisie uit. De meesten keken er toch niet actief naar, maar vonden de bewegingen en kleuren op het scherm wel leuk. Ik vervolg: 'Ik doe het nog één keer over. Ik stap met m'n kinderen weer naar buiten en als ik binnenkom, gedag zeg en zwaai dan verwacht ik hetzelfde van u!' Wakker geworden en licht onbegrijpend volgen ze mijn bewegingen naar buiten. De automatische deuren sluiten zich achter mij. We draaien ons om en stappen opnieuw het verzorgingstehuis binnen. 'Goedenavond dames', roep ik weer enthousiast en wuif de menigte toe. En warempel. De meesten geven een teken van leven. Ik hoor zelfs iets aan een stel droge lippen ontsnappen van 'dag meneer'. Meteen ontstaat er een soort van conversatie. Het werkt! Ze ontluiken in hun passieve bestaan. Er gaat weer energie stromen in hun stramme lichamen. Maar ik kan natuurlijk hier niet dagelijks met een stel kinderen langs komen om het stel aan de praat te houden … Misschien dat we daar het idee van minister Heinsbroek voor kunnen gebruiken: crèches met veel kinderen. Dat houdt hen wel bij de tijd. 

En nu die jurken nog …

Niek

|home|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|columns|zoek|

Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ...
Hagaz!ne: altijd wat nieuws!

gratis bijblijven?

start Hagazine