HAGAZ!NE Disco
COLUMN'Pap, ik sta binnen, maar Sander staat nog buiten ... Wat moet ik nou doen?'
Het is zaterdagavond kwart over elf als ik deze noodroep van mijn veertienjarige dochter via de telefoon krijg. Samen met een vriendin en haar neefje Sander is zij voor het eerst naar de disco. De Tempel. Een nette disco, want ik heb er zelf ook pas met een stropdas om m'n hoofd op de dansvloer staan springen. Ik vind het eigenlijk nog wat jong, veertien, maar ik denk, ze komt er wel van terug als ik meteen toestem en ik ben bovendien van het gezeur af. 'Ik kom wel naar je toe en zeg dat ik de vader van Sander ben', stel ik haar gerust. 'Met z'n vader erbij is hij zo binnen'.Ongeveer driehonderd discogangers, variërend in leeftijd van zeventien tot tweeëntwintig jaar en ik staan te wachten tot WE naar binnen mogen. De massa perst zich voetje voor voetje door de nauwe ingang naarbinnen.
'Zeker ouwe mannenavond! Nogal vaak blijven zitten? Hij voelt zich zeker jong!', en meer van die stemmingmakende opmerkingen moet ik geruime tijd verwerken. Twee 'klerenkasten' van portiers kijken met Röntgenogen wie er allemaal naar binnen mogen: minimaal zeventien en netjes gekleed.Als je je als slachtoffer opstelt, word je dat ook. Daar ben ik van overtuigd en Sander nu ook. Die overtuiging wordt nog eens onderstreept als ik hoor hoe Sander zijn eerste 'scanning' doorstond. Ik kom er toch nooit door, moet zijn gezicht hebben uitgestraald toen Mariëtte en haar vriendin luid kwetterend de 'boarding control' passeerden. Ik ben pas vijftien, straalden zijn ogen uit, ik zie eruit als veertien en ik moet minstens zeventien zijn ...
Met mijn meest zelfbewuste blik in de ogen, spreek ik tot Kleerkast 1: 'Mijn zoon mocht er net niet door. Maar hij is toch echt zeventien jaar. Ik ben zijn vader en kom mee ter begeleiding. Mijn dochter is al binnen. Zo is het wel goed zeker ...?' Kleerkast 1 kan spreken en zegt: 'Hoe oud is ie dan?' Ik op zoveel ongeloof niet voorbereid, vraag aan Sander: 'Je bent toch al zeventien?'
'Nee, ik ben pas zestien'!?!
Hier heb ik echt niet van terug! Durft hij maar één jaartje te liegen?!? Daar kan ik als nieuwe vader zelfs niet tegenop. Kleerkast 1 vermoedt dat Sander nog wel wat jonger is en spreekt voor de tweede keer: 'Dan moet ie toch echt nog een paar jaartjes wachten!!' En hij schuift ons vriendelijk doch met de kracht van een sluisdeur terzijde. Nog nooit voelde ik me zo zwak en onttroond. Tot overmaat van ramp voegt Sander er nog binnen gehoorafstand aan toe: 'Ziet u wel. Ik zei toch dat het niet lukte ...?'.Ontmoedigd keren we samen huiswaarts. Daar hangt Mariëtte alweer aan de telefoon. Harde discostampers op de achtergrond als ze zegt: 'Ik zie Sander nog niet ...'.
'Dat klopt, hij zit hier. Hij mocht er ook met mij niet in ...'.
'Wat nu?'
'Je wil toch zo graag naar de disco? Nou geniet er maar van. Ik hoor goeie muziek en ik kom je om halfeen halen. Veel plezier'.'En ik had nog wel vier extra zooItjes in m'n schoenen gedaan om groter te lijken', deelt Sander mij tenslotte verongelijkt mee als hij de donkere nacht in naar huis gaat ...
Niek
|start|nu|wijk|top 5|internet|agenda|kunst|idee|specials|column|vind|
Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ...
Hagaz!ne: altijd wat nieuws!
