|start|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|column|vind| Niek's COLUMN Euro De rij bij de afdeling horloges is niet lang maar er staat maar één meisje achter de toonbank. Haar collega achter de toonbank met meer chique horloges en armbanden heeft geen klanten. Het meisje daar onderwerpt haar fraai gelakte nagels aan een nauwkeurig onderzoek. Een nieuw batterijtje in het piepkleine horloge van Lida is de reden van ons bezoek. We raken aan de praat met de klant vóór ons. De wat oudere dame is hier om dezelfde reden als wij en heeft haar horloge al in haar hand. Het lijkt erop dat er schot in de zaak komt. Het meisje is klaar met het inpakken van duidelijk een cadeautje en krijgt een briefje van twintig overhandigd. Hiermee loopt zij naar de blauwe uv-lamp waarmee de echtheid van het betaalmiddel is vast te stellen. Het blijkt dat ze er niet zeker van is want ze komt achter de toonbank vandaan en verlaat haar afdeling richting haar collega met de duurdere producten. Samen lopen ze nu naar de blauwe lamp van die afdeling en overleggen met elkaar. Ze komen er niet uit. Een derde winkeldame wordt erbij gehaald. Zij heeft een hogere functie gezien haar koperen badge met haar naam erop en het sjaaltje in bedrijfsstijl om haar hals. Het besluit is snel genomen: men twijfelt of het overhandigde twintigje een wettig betaalmiddel is. En bij twijfel wordt de transactie afgebroken.  Het meisje komt weer terug door het poortje van haar toonbank en heeft de vervelende taak aan de vrouw van het cadeautje te vertellen dat het briefje van twintig niet wordt vertrouwd. En de klant heeft het bankbriefje nog wel bij haar bank ontvangen. Ze kijkt vertwijfeld in haar portemonnee of ze nog een ander briefje heeft, maar dat is niet het geval. Zij moet haar fraai ingepakte cadeautje inleveren en krijgt het twintigje weer terug. Iedereen in de rij staat nu in te schatten of het van de vrouw een probeersel was of dat ze echt niet wist dat het briefje vals is. Aan haar manier van kleding en opmaak te zien is het een keurige dame waarschijnlijk uit het Statenkwartier die ondanks de veranderde dienstregeling van de HTM er toch nog in geslaagd is met de tram in het centrum van de stad te komen. Zij trekt een wat verontwaardigd gezicht als ze haar portemonnee weer in haar rieten tas stopt en verlaat geërgerd maar waardig de rij. Die zien we hier nooit meer terug.  Als wij aan de beurt zijn, is het meisje van de gelakte nagels toch maar komen helpen. Ik vraag haar of het briefje vals was. Dat kan ze echter niet beamen omdat zij zelf niet zo goed kan beoordelen of de aangeboden papieren euro's echt zijn of niet. Ook waar ze nu precies op moet letten bij die uv-licht controle is haar niet helemaal duidelijk.  Vijf euro negentig moeten we afrekenen en Lida doet dat met een briefje van vijf en een euromunt. Ook dit briefje ondergaat de controle; eerst onder de lamp bij de eigen afdeling en daarna bij de toonbak ernaast. Het is jammer, maar gedrieën zijn ze er niet helemaal zeker van of het echt is. Maar de bank kan dat ons wel vertellen, zo verzekeren ze ons.  Gelukkig voor haar dat we nog een briefje van vijf bij ons hebben, want anders had ze toch echt het batterijtje weer uit het horloge moeten halen en het oude met haar mooi gelakte nagels tussen al die honderden knoopcelletjes moeten uitzoeken en het er weer in terug plaatsen.   Niek   |start|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|column|vind| Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ... Hagaz!ne: altijd wat nieuws! gratis bijblijven?