Niek's
COLUMNJugendstil
Het geluid van een motorrijder die stopt, doet mij naar buiten kijken. Het is tien uur in de avond en het is donker buiten door een defecte lamp. Ik zie een motor met daarachter een goudkleurig bestelbusje van een zeer nieuw type. De motor rijdt stapvoets over het fietspad en stopt voor een van die fraaie Jugendstilpanden bij mij aan de overkant. Het busje wacht met draaiende motor aan het begin van het fietspad. De motorrijder stuurt zijn motor met het koplamplicht richting voordeur. Hij stapt af nog met zijn helm op en probeert de deur te openen. Dat lukt hem en hij stapt weer op, rijdt de stoep op richting voordeur en zet hem dan uit. Met beide benen op de grond duwt hij nog zittend de complete motor het statige pand in. Even later komt hij zonder helm op weer naar buiten en wenkt de bestuurder van het busje. Deze stapt uit en loopt met een wit plastic tasje achter de motorrijder aan het pand in. De deur gaat achter hen dicht.
Dit klopt niet, denk ik. Een grote motor die een chique pand binnenrijdt en die chauffeur met dat witte tasje ... Toevallig weet ik hoe de oudere dame die daar woont heet en ik ren naar beneden en vertel het voorval aan Lida. Die kijkt ietwat verbaasd op en zegt: 'Wil je haar nu gaan bellen?' Zij kent me en weet dat ik dat ga doen. 'Waar staat dat busje dan?' en zij gluurt tussen de gordijnen door naar buiten. 'Het zal wel niets betekenen'. 'Met een motor een voordeur binnenrijden? Nee, dit klopt niet. Ik ga haar bellen'.
Het telefoonnummer is niet snel gevonden. Maar ik heb het en ren weer naar boven zodat ik de situatie in de gaten kan houden. 'Ja hallo' klinkt een ietwat slaperige stem. 'Dag mevrouw. Sorry dat ik u zo laat bel. Ik ben degene die bij u wel eens Ons Den Haag in de bus stop. Klopt het dat er bij u zojuist een motorrijder naar binnen is gekomen met nog een persoon?' Even is het stil dan zegt zij: 'Even kijken hoor', seconden lang blijft het angstwekkend stil. Veel te lang denk ik nog als zij weer aan de lijn komt: 'Ja hoor, dat is mijn kleinzoon ...'
'Sorry dat ik u hierover lastig viel, maar ik vertrouwde het niet'. 'Dat geeft niet hoor. En over dat blaadje dat u in de bus stopt daar ben ik zo blij mee. Ik lees het zo graag. Leuk dat u dat doet. Maar wat schattig dat u mij heeft gewaarschuwd, je weet tegenwoordig maar nooit ...'
En zo is het maar net.
Niek
Écht niet te filmen!
in druk verschenen
en te koop
in de betere boekhandelZie ook www.de4vandenhaag.nl
|start|nu|wijk|kunst|idee|specials|columns|vind|
Kritisch Haags, kunst, gadgets, roddels,
achterklap ...Hagaz!ne: altijd wat nieuws!
