Niek's
COLUMNCrazy Christmas
'Ik vind het hier ook helemaal niks', zegt oma als we op eerste Kerstdag op de Scheveningse boulevard restaurant Toff binnenstappen. Bij Crazy Pianos zijn we net geweigerd. We hebben daar wel om halfacht een tafel gereserveerd maar ze zijn er nog zwaar aan het verbouwen. Ons geplande voorafje moeten we maar ergens anders zien te organiseren!
Oma is op 20 december tachtig jaar geworden en zij tracteert ons op een Kerstdiner dat Lida mocht uitzoeken. Robin en Mariëtte zeiden het al zo vaak: 'Pap en mam, jullie kunnen rustig eens komen kijken in de Crazy Pianos. Het is er echt leuk en jullie vallen echt niet op ...'. Dat klopt ook wel want we worden niet eens toegelaten.
Buiten is het koud en er waait een gure wind. Schandalig vinden we het en we druipen af op zoek naar een warm onderkomen waar we wél een drankje kunnen nemen voordat we ons aan het kerstdiner zetten.
We staan met zijn zevenen met onze jassen aan en breken in midden in het kerstdiner van restaurant Toff dat op dat moment in volle gang is. En als oma zegt dat zij het 'hier ook helemaal niks vindt', lijken vele blikken ons te willen doden. Oma's gehoor is niet meer op sterkte te krijgen en ook haar ondersteunende stereo geluidsapparatuur wil maar niet aanslaan. Daarom spreekt ze soms wat luider dan gewenst is. Overduidelijk te luid in deze gevoelige situatie.
Onze gastvrouw is speciaal voor ons ruimte aan het maken zodat we toch nog in de warmte ons aperitiefje kunnen nuttigen. De enige plek die daarvoor in aanmerking komt, blijkt achterin de zaak te zijn: zes krukken aan een plateau tegen een witte blinde muur. Dat gaat ons echt te ver, om hier op eerste Kerstdag tegen een blinde muur met 'één kruk te weinig' ons aperitief te nuttigen. Wij bedanken de gastvrouw hartelijk voor haar inzet en doorkruisen opnieuw het restaurant en de gezellige sfeer onder priemende blikken en geroezemoes van de gasten. Besmuikt lachend, maar vooral mij diep schamend, loop ik met mijn hoofd weggedoken naar buiten.
Het lijkt nog kouder als we langs al die warm verlichte restaurants lopen waar muziek uit klinkt en iedereen vrolijk aan het Kerstdiner zit. Dan ziet oma een overdekt terras met terrasbranders dat haar wel geschikt lijkt. We nemen plaats maar het blijkt kouder dan verwacht. Vandaar die vrije tafels natuurlijk. Ik bestel onder gelach een 'ijskoude' droge sherry en de anderen warme chocolademelk met slagroom, bier of wijn. 'Kunnen we daar niet gaan zitten?', vraagt oma en ze wijst op de zaak ernaast waarvan het terras wel goed van de wind is afgesloten en waar een haardvuur brandt. Ik leg uit dat de ober niet op een vreemd terras mag bedienen.
Onder inmiddels bijna Syberische omstandigheden krijgt oma haar cadeautjes overhandigd. Stijve vingers van de kou maken het uitpakken er niet makkelijker op. 'Hoe laat is het?', klinkt het veelvuldig. We houden de tijd goed in de gaten dat we naar onze gereserveerde tafel mogen. De tijd kruipt voorbij en de temperatuur daalt. Dan is het eindelijk zover dat we onze terugreis naar de Crazy Pianos - met de klemtoon op Crazy zul je later merken - kunnen hervatten.
Precies om half acht komen we daar aan en moeten we aansluiten in een gigantische rij wachtenden. Gekker kun je het toch niet maken: kom je te vroeg dan mag je niet naar binnen en kom je op tijd dan kun je buiten in de kou in een mega rij staan wachten! En de rij lijkt niet vooruit te branden.
Stuk voor stuk worden we persoonlijk door een gastvrouw in een kerstpakje naar onze tafeltjes geleid. Het ziet er allemaal gezellig uit maar het plaatsen van de tafels is op de vierkante centimeter benut. Ik zie zelfs een kerstmeisje op de bar klimmen om erachter te kunnen bedienen! Onze tafel is aan het raam: 'Ocean view' zegt Mariëtte grappend. En als we na veel geschuif van stoelen eindelijk zitten, blijken we stuk voor stuk onze handen te willen wassen. De gasten aan de tafel ernaast zullen blij met ons zijn. Als we ons eerste drankje krijgen, is het inmiddels kwart over acht. 'En het diner zou van halfacht tot tien duren', zegt Robin. 'Dat gaan ze nooit halen.' Ons kerstmeisje Marieke maakt alles weer goed. De vrolijke blik, het kerstpakje en het enthousiasme dat ze uitstraalt zijn een engel waardig.
De muziek zet in en vanaf dat moment trekt de geluidsapparatuur van oma het niet meer. Stand een, twee of drie: communicatie met de buitenwereld is dan niet meer mogelijk. Slechts tussen de nummers door kunnen we haar bereiken. En naarmate de avond vordert, zie ik haar gezicht betrekken. Hoe schattig de bediening ook is, het kan oma allemaal niet bekoren.
Na een uur waarin de rest van de tafel zich best vermaakt, uit zij haar ongenoegen aan Marieke. 'Ik zit hier nu al een uur en ik heb nog niets gegeten', zegt zij verontwaardigd: 'Ik heb honger!'. Tja, daar moet ik oma gelijk in geven en ik zie nu ook Marieke haar vrolijke blik betrekken. Nu heb ik ook nog met haar te doen.
Maar Marieke is niet van de wijs te brengen. Exclusief voor onze tafel regelt zij een aantal broodplankjes met kruidenboter, pesto en aïoli. Dat vrolijkt oma weer wat op. En als ik een fles wijn bestel, 'fluistert' ze in mijn oor: 'Die krijgt u van mij. Ik vind jullie zulke leuke mensen'.De Italiaanse Spumante, de Carpaccio van Tonijn met Sojasaus en de Crême van Schorseneren met Bospaddestoelen smaken overheerlijk. Helaas valt de crêmesoep bij oma ook niet in de smaak. De muzikanten spelen dat het een lust is en zijn op dat moment al op volle sterkte geraakt. De vertolking van het Andre Hazes-lied 'Moeder' wordt oma teveel. En als de Zeeduivel om halfelf onze tafel bereikt, is oma en Lida al verdwenen op weg naar het volgende programmapunt van deze avond: het Casino.
Wij houden het na dit hoofdgerecht ook voor gezien en wachten het dessert verder niet af. Want ook wij gaan deze avond ons geluk beproeven.
De Crazy Pianos staat bij mij vanaf deze eerste Kerstavond voor goed op de kaart: hier moet je zijn als je op zoek bent naar een Crazy Christmas.
Niek
Écht niet te filmen!
in druk verschenen
en te koop in de betere boekhandelZie ook www.de4vandenhaag.nl
|start|nu|wijk|top 5|internet|agenda|kunst|idee|specials|columns|vind|
Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ...
Hagaz!ne: altijd wat nieuws!