|start|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|columns|vind| Niek's COLUMN Koffers Er wordt aangebeld en we rennen alle vier naar de deur. Het lijkt wel Sinterklaas! Als we de deur openen staan er drie koffers voor. Drie van de zes! Onze vakantiereis vraagt deze keer om een tussenstop op Londen Heathrow. We moeten rennen om nog op tijd bij de gate naar Nederland te komen. Napuffend zie ik via het vliegtuigraampje de laatste koffers aan boord gaan. Robin meent zijn koffer te herkennen met souveniertjes voor zijn vrienden die hem op Schiphol opwachten. Dat die het niet is, blijkt maar overduidelijk als we op Schiphol aankomen. Daar blijken wel de vrienden maar helemaal geen koffers uit Londen te zijn aangekomen. Sterker nog: er blijken inmiddels 11.000 koffers in Londen te staan die eigenlijk elders horen te zijn. Alle zes koffers staan dus in Londen als we thuis aankomen. Dan hadden we net zo goed niet met de auto naar Schiphol kunnen gaan en ons die 135 euro voor drie weken parkeren kunnen besparen. De bagageafhandelingdienst van Schiphol garandeert ons dat de koffers nu thuis worden bezorgd. Zou dat eigenlijk niet altijd een beter systeem zijn, bedenk ik spontaan. Dan hoef je niet te wachten bij de bagageband, niet te sjouwen naar de parkeerplaatsshuttle en – en dat is misschien nog wel de prettigste reden voor Robin en Mariëtte – je hoeft niet met een stalen gezicht langs de ‘niets aan te geven’-balie. Helaas voor Robin en Lida zitten hun koffers er nog niet bij. Wel - volgens de wet van Murphy - de koffer met wasgoed. En dat is helaas niet de koffer die volgens het retrieversysteem zoek is. Een paar keer per dag checken we op worldtracer.aero waar elke koffer apart zich bevindt en elke dag belt Lida met de vraag hoe het met de koffers staat. Dag een: ‘Ja, we kunnen niets zeggen’. Dag twee: noodzakelijke spullen als ondergoed, cosmetica, kleding kunnen we op kosten van British Airways aanschaffen. Dag drie: ‘Er staan 700 koffers op Heathrow te wachten op transport naar Schiphol. Er is een vliegtuig onderweg van Londen naar Amsterdam met 400 koffers; u zult vandaag wel gebeld worden’. Dag vier: we worden niet gebeld maar als wij bellen worden we na vijf minuten verbroken. Dag vijf: Schiphol heeft nu een fout in haar bagagesysteem waardoor onder meer de 150 koffers van de deelnemers aan de Olympische spelen op Schiphol staan en de spelers in Athene zitten zonder hun noodzakelijke sportattributen. En wij worden … niet gebeld! Dag vijf: na zes minuten wachten, krijgen we te horen dat er nu een systeemfout zit in de bagageafhandeling op Heathrow waardoor alle toestellen en dus passagiers zonder koffers vertrekken. Dat wordt een leuke vakantie! Resultaat: Er staan inmiddels 40.000 koffers op Heathrow te wachten op vertrek en onze drie staan daartussen … We beginnen maar de artikelen aan te schaffen die we dagelijks missen. En het vreemde is: in de media wordt er over deze catastrofale ontwikkeling met geen woord over gerept terwijl tussen al die passagiers toch wel één journalist moet zitten? Mijn geniale goeroe Rudolf Das zei het al: 'Bij de ontwikkeling van de luchtvaartindustrie beging men een grote fout: passagiers en koffers hadden nooit gescheiden moeten worden'. In zijn futuristische visie tekende hij enorme vliegtuigen waar je met auto en al inreed om op reis te gaan …  Niek |start|nu|de wijk in|top 5|internet|kunst|idee|specials|columns|vind| Kritisch Haags, kunst, uitgaan, internet ... Hagaz!ne: altijd wat nieuws! gratis bijblijven?